جراحی بازسازی پستان چیست و چگونه انجام می‌شود؟

جراحی بازسازی پستان چیست و چگونه انجام می‌شود؟ جراحی بازسازی پستان چیست و چگونه انجام می‌شود؟
زمان مورد نیاز برای مطالعه: 35 دقیقه

همچنین با نام‌های ماموپلاستی ترمیمی یا جراحی پس از ماستکتومی شناخته می‌شود. بازسازی پستان مجموعه‌ای از روش‌های جراحی است که شکل و فرم پستان را پس از انجام جراحی ماستکتومی (برداشتن پستان) یا لامپکتومی (برداشتن توده) بازمی‌گرداند.

چرا بازسازی پستان انجام می‌شود؟

اگر تحت جراحی ماستکتومی یا لامپکتومی قرار گرفته‌اید، جراحی بازسازی پستان می‌تواند گزینه مناسبی برای شما باشد. بسیار مهم است که پیش از انجام ماستکتومی، با یک جراح پلاستیک زیبایی مشورت کنید. نوع جراحی‌ای که برای برداشتن تومور سرطانی پیشنهاد می‌شود، ممکن است به طور قابل توجهی بر انتخاب‌ها و نتایج بازسازی پستان تأثیر بگذارد. عواملی مانند آناتومی فردی، اهداف زیبایی، و نیاز احتمالی به شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی پس از عمل، تعیین‌کننده گزینه‌های موجود خواهند بود.

پیش از تصمیم به بازسازی پستان چه نکاتی باید در نظر گرفته شود؟

لطفاً برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر و متناسب با شرایط خود، با جراح پلاستیک زیبایی مشورت کنید.

  • بازسازی پستان شامل جراحی اضافی، مراجعات پزشکی بیشتر، و احتمالاً هزینه‌های اضافه خواهد بود.
  • این جراحی ممکن است در روند طبیعی بهبودی بدن پس از درمان سرطان اختلال ایجاد کند.
  • بهترین نتایج معمولاً زمانی به‌دست می‌آید که شاخص توده بدنی (BMI) کمتر از ۳۰ باشد.
  • نباید مشکلات گردش خون یا بیماری‌های جدی مانند فشار خون بالا یا بیماری قلبی داشته باشید. بیماری‌هایی مثل دیابت یا بیماری‌های خودایمنی (مانند آرتریت روماتوئید و اسکلرودرما) خطر بروز مشکلاتی در بهبود زخم و عفونت را افزایش می‌دهند. اختلالات انعقادی نیز می‌توانند خطرات ناشی از بازسازی پستان را افزایش دهند.
  • استعمال دخانیات جریان خون را مختل کرده و می‌تواند منجر به تأخیر در بهبود، مشکلات پس از جراحی و باقی ماندن اسکارهای قابل توجه شود.
  • پرتودرمانی تأثیر زیادی بر زمان‌بندی و نوع جراحی بازسازی پستان خواهد داشت. پرتودرمانی باعث تأخیر در بهبود زخم و تیره و سفت شدن پوست می‌شود. در این شرایط ممکن است برای جایگزینی پوست آسیب‌دیده از بافت‌های بدن خودتان استفاده شود.
  • شیمی‌درمانی بعد از ماستکتومی نیز می‌تواند زمان‌بندی بازسازی را تحت تأثیر قرار دهد.
  • پستان‌های بازسازی‌شده حس مشابه یا بافتی مانند پستان‌های طبیعی نخواهند داشت.

بازسازی پستان چگونه انجام می‌شود؟

بیشتر روش‌های بازسازی پستان به‌صورت جراحی سرپایی انجام می‌شوند؛ اما برخی موارد، به‌ویژه اگر همزمان با ماستکتومی انجام شوند، ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشند. سه روش اصلی برای بازسازی پستان وجود دارد:

  • استفاده از پروتزهای پستانی (سالین یا سیلیکونی)
  • بازسازی با استفاده از پوست، چربی و عضله بدن خود بیمار
  • ترکیبی از این دو روش

بیشتر روش‌های بازسازی شامل چند مرحله هستند. اگر جراح در زمان ماستکتومی، پروتز یا منبسط‌کننده بافت را وارد کند، ممکن است نیازی به بستری اضافه نباشد.

گزینه‌های بازسازی پستان

بازسازی با استفاده از پروتز

  • رایج‌ترین گزینه پس از ماستکتومی است و معمولاً طی دو یا سه مرحله انجام می‌شود.
  • در مرحله نخست، جراح برشی ایجاد کرده و منبسط‌کننده بافت را زیر پوست و عضله قفسه سینه قرار می‌دهد تا یک حفره عضله-پوستی ایجاد شود. این منبسط‌کننده، یک پروتز سالینی تغییر یافته با یک دریچه مخصوص است که به جراح اجازه می‌دهد پس از عمل، مایع سالین بیشتری از طریق پوست تزریق کند.
  • در هفته‌ها و ماه‌های بعد (بین ۲ تا ۶ ماه)، در چند نوبت به مطب جراح مراجعه می‌کنید تا به‌تدریج با تزریق سالین، حجم منبسط‌کننده افزایش یافته و پوست و عضله کشیده شود تا به اندازه مطلوب برای پروتز نهایی برسد.
  • در مرحله بعد، جراحی سرپایی انجام می‌شود تا منبسط‌کننده خارج شده و پروتز نهایی (سیلیکونی یا سالینی) جایگزین شود.
  • مواردی که در آن مستقیماً از پروتز نهایی بدون مرحله منبسط‌کننده استفاده شود، نادر است؛ مگر اینکه حجم پوست و عضله باقی‌مانده در زمان ماستکتومی برای جای‌گیری پروتز نهایی کافی باشد.

بازسازی با استفاده از پروتز و ماتریکس پوستی بدون سلول (ADM)

  • ماتریکس پوستی بدون سلول (ADM)، ورقه‌ای از بافت است که سلول‌های آن حذف شده‌اند و تنها چارچوبی از کلاژن و الاستین برای حمایت باقی مانده است. این بافت به گونه‌ای آماده‌سازی می‌شود که سلول‌های بدن بیمار بتوانند به تدریج در آن نفوذ کرده و جایگزین شوند.
  • ADM مانند یک ننو (hammock) زیر پوشش عضله-پوستی ناشی از ماستکتومی قرار می‌گیرد تا منبسط‌کننده را نگه دارد و جای‌گیری بهتر پروتز را فراهم کند.
  • این چارچوب مولکولی، به سلول‌های بدن امکان می‌دهد وارد آن شده و فرآیند ترمیم و بازسازی بافت را تقویت کنند.  ADM معمولاً همراه با عضله قفسه سینه استفاده می‌شود تا هم منبسط‌کننده و هم پروتز نهایی را در جای خود نگه دارد.
  • این روش می‌تواند نسبت به تکنیک‌های دیگر کمتر تهاجمی باشد، امکان ایجاد برآمدگی پستان بزرگ‌تر را در همان زمان ماستکتومی فراهم می‌کند و تعداد مراجعات به مطب برای پر کردن منبسط‌کننده را کاهش می‌دهد.
  • در برخی موارد نادر، نیازی به استفاده از منبسط‌کننده نیست و می‌توان پروتز نهایی را همان زمان ماستکتومی در فضای ایجادشده قرار داد و به جراحی دیگری نیاز نخواهد بود.
  • محصولات ADM این امکان را برای جراحان فراهم کرده‌اند که بازسازی پستان را بلافاصله و در موارد بیشتری انجام دهند و نتایج کلی بازسازی را بهبود بخشند. کیفیت پوست باقی‌مانده پس از ماستکتومی، تعیین می‌کند که آیا شما گزینه مناسبی برای استفاده از ADM هستید یا خیر.
  • ADM از سال ۱۹۹۴ در دسترس قرار گرفته و به یکی از روش‌های پرطرفدار در بازسازی پستان تبدیل شده است. محصولات مختلف ADM ویژگی‌های متفاوتی دارند و جراح شما ممکن است بسته به شرایط خاص‌تان، یک نوع خاص را پیشنهاد دهد.

بازسازی پستان با استفاده از پیوندهای طبیعی/جراحی فلپ بافتی

  • در برخی شرایط، به‌ویژه اگر بافت‌های شما بر اثر پرتودرمانی آسیب دیده باشند، جراح ممکن است توصیه کند از یک فلپ بافتی از بدن خودتان برای پوشاندن یا جایگزینی بافت‌های آسیب‌دیده با بافت سالم و غیرپرتودیده استفاده شود.
  • بازسازی پستان با استفاده از پوست و بافت‌های بدن خود فرد (بافت اتولوگ) می‌تواند ظاهری طبیعی‌تر و احساسی نزدیک‌تر به سینه طبیعی نسبت به بازسازی با ایمپلنت داشته باشد. با این حال، این روش‌ها پیچیده‌تر و تهاجمی‌تر هستند، معمولاً نیاز به بستری طولانی‌تری در بیمارستان دارند و در ناحیه‌ای که بافت از آن برداشته شده، اسکار به‌جا می‌گذارند.
  • رایج‌ترین روش‌های فلپ طبیعی از بافت پشت، شکم یا باسن استفاده می‌کنند. در برخی از این روش‌ها، جراح باید یک عضله کامل را برای بازسازی سینه جابه‌جا کند، که ممکن است باعث ضعف در آن ناحیه از بدن شود.
  • پیوند چربی اتولوگ یا انتقال چربی نیز گزینه‌ای دیگر برای درمان بافت‌های آسیب‌دیده ناشی از پرتودرمانی یا نواحی کوچک با ناهنجاری‌های سطحی است. انتقال چربی مزایا و معایبی دارد، از جمله جذب چربی و ایجاد کیست‌های چربی، و ممکن است نیازمند چند جلسه جراحی باشد. جراح می‌تواند پس از ارزیابی شما، مزایا و محدودیت‌های این روش را توضیح دهد. گاهی اوقات از پیوند چربی اتولوگ برای بهبود نتایج بازسازی با ایمپلنت یا پر کردن ناهنجاری‌های ناشی از لامپکتومی یا ماستکتومی استفاده می‌شود.

ماستکتومی با حفظ پوست (Skin-Sparing Mastectomy)

  • اگر قصد دارید به‌طور هم‌زمان با ماستکتومی، بازسازی پستان انجام دهید، ممکن است جراح شما از روش ماستکتومی با حفظ پوست استفاده کند تا حد امکان پوست پستان حفظ شود.
  • جراح تومور و حاشیه‌های پاک اطراف آن (نواحی فاقد سلول سرطانی) را به همراه نوک سینه، آرئولا (پوست رنگی اطراف نوک سینه)، چربی و سایر بافت‌هایی که پستان را تشکیل می‌دهند، برمی‌دارد. سپس می‌توان از پوست سالم باقی‌مانده برای پوشاندن فلپ بافتی یا ایمپلنت استفاده کرد.
  • مزیت اصلی این روش آن است که نیازی به استفاده از پوست نواحی دیگر بدن برای بازسازی نیست؛ زیرا آن پوست ممکن است رنگ، بافت یا ضخامت متفاوتی نسبت به پوست طبیعی پستان داشته باشد.
  • اگر سینه‌های بزرگی دارید یا پوست پستان شل است، ممکن است به دلیل شل‌شدن پوست با گذشت زمان، نتیجه بازسازی تحت‌تأثیر قرار گیرد. بنابراین بهتر است قبل از ماستکتومی، در صورت تمایل به بازسازی پستان، با جراح پلاستیک خود مشورت کنید.

ماستکتومی با حفظ نوک سینه (Nipple-Sparing Mastectomy)

  • ماستکتومی با حفظ نوک سینه روشی جدیدتر است که در آن جراح، تومور و حاشیه‌های پاک اطراف آن و همچنین چربی و سایر بافت‌های درون سینه را برمی‌دارد اما نوک سینه و آرئولا را حفظ می‌کند. این روش ظاهر نهایی پستان بازسازی‌شده را بهبود می‌بخشد.
  • همه زنان کاندیدای مناسب برای این روش نیستند و ممکن است عوارضی ایجاد شود. احتمال دارد نوک سینه حس خود را از دست بدهد و مقداری از برجستگی آن کاهش یابد. در برخی موارد، ممکن است بافت‌ها دچار نکروز شوند و جراح ناچار شود بخشی یا تمام نوک سینه و آرئولا را بردارد.
  • با باقی‌گذاشتن نوک سینه و آرئولا، خطر بازگشت سرطان سینه وجود دارد. شما باید گزینه‌های خود را با جراح و انکولوژیست در میان بگذارید تا آن‌ها بر اساس نوع تومور، سابقه خانوادگی و سایر عوامل، خطر فردی شما را ارزیابی کنند.

بازسازی نوک سینه همراه با ایمپلنت

  • بازسازی نوک سینه در صورتی امکان‌پذیر است که در مرحله سوم از جراحی سرطان، جراح ایمپلنت دائمی را در اتاق عمل قرار دهد. بازسازی نوک سینه و آرئولا می‌تواند ظاهر طبیعی‌تری به پستان بازسازی‌شده بدهد و به پنهان‌کردن اسکارها کمک کند.
  • معمولاً جراح با بالا آوردن یک فلپ پوستی از پستان بازسازی‌شده و تا زدن آن به‌گونه‌ای که تکه‌ای با برجستگی ایجاد شود، نوک سینه را بازسازی می‌کند. روش‌های مختلفی برای این کار وجود دارد و بیشتر آن‌ها را می‌توان در مطب با بی‌حسی موضعی انجام داد. بسیاری از جراحان ترجیح می‌دهند بازسازی نوک سینه را تا زمانی که ایمپلنت در جای نهایی خود تثبیت نشده به تأخیر بیندازند، زیرا موقعیت نهایی نوک سینه تحت‌تأثیر این موضوع است.
  • جراح معمولاً آرئولا را با تاتو کردن آن ناحیه یا پیوند پوستی از ناحیه کشاله ران ایجاد می‌کند؛ زیرا پوست آن ناحیه رنگی مشابه با پوست آرئولا دارد. اسکار ناشی از برداشت پوست نیز در خط بیکینی پنهان خواهد بود.

انواع ایمپلنت‌های پستان برای بازسازی

گزینه‌های زیادی برای انتخاب ایمپلنت در بازسازی پستان وجود دارد. جراح پلاستیک زیبایی شما به شما کمک خواهد کرد تا با در نظر گرفتن اندازه و فرم مورد نظر پستان و سابقه پزشکی، گزینه‌ی مناسب را انتخاب کنید.

شما می‌توانید بین ایمپلنت‌های سالین (حاوی آب‌نمک) و سیلیکونی یکی را انتخاب کنید. ایمپلنت‌های سیلیکونی از نظر ظاهر و احساس بیشتر شبیه پستان طبیعی هستند. مزیت ایمپلنت‌های سالین این است که در صورت پارگی، به‌سرعت متوجه آن می‌شوید زیرا پستان جمع می‌شود، اما در ایمپلنت‌های سیلیکونی ممکن است نیاز به آزمایش بیشتر برای تأیید پارگی باشد. هر کدام از این انواع مزایا و معایبی دارند که باید با جراح خود درباره آن‌ها صحبت کنید.

ایمپلنت‌های سالین

ایمپلنت‌های سالین با محلول نمکی استریل پر می‌شوند. این ایمپلنت‌ها ممکن است از پیش به اندازه‌ای مشخص پر شده باشند یا در طول جراحی پر شوند تا امکان تغییرات جزئی در اندازه فراهم باشد.

ایمپلنت‌های ساختاریافته سالین

این ایمپلنت‌ها نیز با آب‌نمک استریل پر شده‌اند، اما ساختار داخلی دارند که باعث می‌شود هنگام لمس مانند ژل سیلیکونی نرم و انعطاف‌پذیر عمل کنند. این ایمپلنت‌ها نسبت به ایمپلنت‌های سالین سنتی بهتر شکل خود را حفظ می‌کنند. سازمان FDA ایالات متحده و سازمان سلامت کانادا این ایمپلنت‌ها را در سال ۲۰۱۴ تأیید کردند و از سال ۲۰۱۵ در دسترس هستند.

ایمپلنت‌های ژل سیلیکونی

ایمپلنت‌های ژل سیلیکونی با ژل نرم و انعطاف‌پذیر پر شده‌اند و در شکل‌ها و درجات مختلفی از سفتی عرضه می‌شوند. تمامی ایمپلنت‌های ژل سیلیکونی از پیش پرشده هستند. اگر قرار است ایمپلنت بزرگی برای شما استفاده شود، احتمالاً برش بزرگ‌تری برای جاگذاری لازم خواهد بود.

ایمپلنت‌های پستان سیلیکونی با ژل چسبنده (که با نام‌های «آب‌نبات خرسی» یا «ایمپلنت‌های پایدار از نظر شکل» نیز شناخته می‌شوند)
ایمپلنت‌های پستان سیلیکونی با ژل چسبنده حاوی ژلی از مولکول‌های سیلیکون متقاطع هستند که باعث می‌شود نسبت به ژل سیلیکونی سنتی کمی ضخیم‌تر و سفت‌تر باشند. این ایمپلنت‌ها شکل خود را بهتر از ایمپلنت‌های ژل سیلیکونی سنتی حفظ می‌کنند. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) استفاده از این ایمپلنت‌ها را در سال ۲۰۱۲ در ایالات متحده تأیید کرد. این ایمپلنت‌ها از سال ۱۹۹۲ در بسیاری از مناطق جهان در دسترس بوده‌اند.

چگونه می‌توانم جراحی را انتخاب کنم که قابل اعتماد باشد؟

هنگام انتخاب جراح زیبایی پلاستیک خود، توجه به موارد زیر اهمیت دارد:

  • آیا جراح دارای تحصیلات، آموزش و گواهینامه‌های لازم است؟
  • آیا جراح تجربه گسترده‌ای در جراحی بازسازی پستان دارد؟
  • آیا از نتایج کار او راضی هستید (عکس‌های قبل و بعد را ببینید)؟
  • میزان راحتی و اعتماد شما به او چقدر است؟

در طول جلسه مشاوره چه انتظاری باید داشته باشم؟

معمولاً به دلیل ماهیت دقیق و مفصل جلسه مشاوره، برای جلسه اول هزینه‌ای دریافت می‌شود.
در جلسه مشاوره اولیه، فرصتی برای گفتگو درباره اهداف زیبایی خود خواهید داشت. جراح بررسی خواهد کرد که آیا کاندیدای مناسبی برای بازسازی پستان هستید یا خیر و گزینه‌های موجود برای جراحی بازسازی و نتایج احتمالی را برای شما روشن خواهد کرد.
جراح، سینه‌های شما را معاینه، اندازه‌گیری و عکس‌برداری می‌کند و نکات زیر را در نظر می‌گیرد:

  • اندازه و شکل فعلی سینه‌ها
  • اندازه و شکل سینه دلخواه
  • کیفیت و میزان بافت سینه
  • کیفیت پوست
  • موقعیت نوک سینه‌ها و هاله‌ها (آرئول)

شما باید برای ارائه سابقه کامل پزشکی خود آماده باشید، شامل:

  • اطلاعات مربوط به جراحی سرطان پیش رو
  • جراحی‌های قبلی
  • شرایط پزشکی گذشته و حال
  • آلرژی‌ها و داروهای فعلی
  • درمان‌های پزشکی که تاکنون دریافت کرده‌اید؛
  • نتایج فعلی ماموگرافی
  • سابقه مصرف دخانیات، استفاده از استروئید یا عوامل دیگری که ممکن است بر روند بهبودی تأثیر بگذارند.

زمانی که جراح به درک کاملی از اهداف و شرایط پزشکی شما برسد، ممکن است درمان‌های جایگزین یا تکمیلی را نیز پیشنهاد دهد (به روش‌های مرتبط مراجعه کنید).

چه سوالاتی باید از جراح زیبایی پلاستیک درباره بازسازی پستان بپرسم؟

مهم است که نقش فعالی در فرآیند جراحی خود ایفا کنید، بنابراین لطفاً از فهرست زیر به‌عنوان نقطه شروعی برای جلسه مشاوره استفاده کنید:

  • آیا من کاندیدای مناسبی برای بازسازی پستان هستم؟
  • آیا نتایجی که انتظار دارم، واقع‌بینانه و قابل دستیابی هستند؟
  • آیا عکس‌های قبل و بعد از عمل‌های بازسازی پستان دارید که بتوانم ببینم؟
  • چند عمل بازسازی پستان تاکنون انجام داده‌اید؟
  • عمل بازسازی پستان من را کجا انجام خواهید داد و این عمل چقدر طول می‌کشد؟
  • آیا جای زخم خواهم داشت و آیا این زخم‌ها قابل مشاهده خواهند بود؟
  • چه نوع بیهوشی برای من پیشنهاد می‌کنید؟
  • هزینه‌های مرتبط با بازسازی پستان من چقدر خواهد بود؟
  • برای رسیدن به بهترین نتیجه، از من چه انتظاراتی دارید؟
  • چه مدت دوره نقاهت خواهم داشت و چه زمانی می‌توانم فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرم؟
  • خطرات و عوارض احتمالی این روش چیست؟
  • اگر نتیجه بازسازی پستان مطابق اهداف مورد توافق نباشد، چه گزینه‌هایی خواهم داشت؟

بعد از جلسه مشاوره چه می‌شود؟

بر اساس اهداف، ویژگی‌های فیزیکی و آموزش و تجربه جراح، او توصیه‌ها و اطلاعاتی را با شما در میان خواهد گذاشت، که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • رویکرد پیشنهادی برای جراحی شما، از جمله نوع روش و ترکیب روش‌ها
  • نتایجی که می‌توانید انتظار داشته باشید؛
  • سرمایه‌گذاری مالی مورد نیاز برای این عمل
  • خطرات و عوارض مرتبط
  • گزینه‌های مربوط به بیهوشی و محل جراحی
  • آمادگی‌هایی که پیش از جراحی باید انجام دهید؛
  •  آنچه در طول و بعد از عمل تجربه خواهید کرد؛
  • عکس‌های قبل و بعد از موارد مشابه به مورد شما
  • شبیه‌سازی رایانه‌ای برای نشان دادن نتایج احتمالی
  • پاسخ به تمامی سوالات شما

پس از انجام تحقیقات لازم و گذراندن جلسه مشاوره، باید بتوانید تصمیم آگاهانه‌ای بگیرید که آیا بازسازی پستان برای شما مناسب است یا خیر و آیا جراح انتخاب‌شده گزینه مناسبی است یا نه. اگر هنوز در تصمیم‌گیری مردد هستید، باید احساس راحتی داشته باشید تا سوالات بیشتری بپرسید یا با جراح دیگری جلسه مشاوره ترتیب دهید.

نکته

چگونه برای بازسازی پستان آماده شوم؟

جراح شما دستورالعمل‌های کامل قبل از عمل را ارائه خواهد داد، به تمامی سؤالات شما پیش از جراحی پاسخ می‌دهد، شرح حال پزشکی دقیقی از شما خواهد گرفت و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد تا میزان آمادگی شما برای عمل را ارزیابی کند.

پیش از انجام عمل، ممکن است جراح از شما بخواهد که:

  • دستورالعمل‌هایی را که در جلسه پیش‌عمل به شما داده می‌شود، دنبال کنید. این موارد احتمالاً شامل آزمایش خون، عکس‌برداری از قفسه سینه (اشعه ایکس) و نوار قلب (ECG) خواهد بود.
  • پیش از جراحی، سیگار را ترک کنید تا روند بهبودی بهتر انجام شود.
  • از مصرف آسپرین، برخی داروهای ضدالتهابی و بعضی داروهای گیاهی که می‌توانند خطر خونریزی را افزایش دهند، خودداری کنید.
  • پیش و پس از جراحی به خوبی آب بدن خود را حفظ کنید تا روند بهبودی ایمن‌تری داشته باشید.

چگونه برای دوران بهبودی بازسازی پستان آماده شوم؟

علاوه بر آمادگی جسمانی، باید خود را برای بازگشت به خانه از بیمارستان نیز آماده کنید. بسیاری از زنان پیش از جراحی دچار اضطراب می‌شوند. آماده‌سازی خانه و درخواست کمک از دوستان و خانواده برای مراقبت از کودکان و انجام کارهای خانه می‌تواند به آرامش شما کمک کند. مهم‌ترین نکته این است که پس از جراحی، استراحت کافی داشته باشید. اینکه بدانید همه‌چیز از قبل مهیا شده است، باعث آرامش خاطر شما خواهد شد.

آماده‌سازی خانه:

  • پس از جراحی، نمی‌توانید اجسام سنگین بلند کنید؛ بنابراین برنامه‌ریزی لازم را داشته باشید. در بسیاری از روش‌های بازسازی با فلپ، ممکن است تا شش هفته نتوانید چیزی سنگین‌تر از پنج پوند (حدود ۲.۲ کیلوگرم) بلند کنید.
  • وعده‌های غذایی را از قبل برنامه‌ریزی کنید یا از دوستانتان بخواهید در تهیه غذا به شما کمک کنند.
  • تا چند هفته پس از جراحی نباید جاروبرقی بکشید یا لباس‌ها را بشویید و از حرکات تکراری مانند شستن قابلمه و ماهیتابه اجتناب کنید.
  • پیش از جراحی، تخت خواب خود را آماده کنید. به تعداد زیادی بالش نیاز خواهید داشت، از جمله بالش‌هایی برای پشت و زیر پاها برای نگه داشتن بدنتان در وضعیتی با زانوها و باسن خم‌شده. همچنین ممکن است بالش‌های نرم برای زیر بازوها نیز بخواهید.
  • میز کنار تخت خود را از قبل بچینید. روی آن باید (در دسترس کامل) آینه دستی، پماد باسیتراسین یا آکوافور، تلفن و شارژر، آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای مسکن، کنترل تلویزیون و چند مجله یا کتاب خوب قرار داشته باشد.
  • در حمام، پیمانه‌های اندازه‌گیری که پزشک برای تخلیه درن‌ها به شما داده است را نگهداری کنید و یک دفترچه یادداشت و قلم برای ثبت حجم خروجی درن‌ها پس از هر بار تخلیه در دسترس داشته باشید.
  • احتمالاً هر هفته تا زمان خروج تمام درن‌ها به پزشک مراجعه خواهید کرد.

آماده‌سازی لباس:

  • لباس‌های مخصوص دوران بهبودی را از قبل تهیه و بشویید و آن‌ها را به بیمارستان ببرید.
  • چون نمی‌توانید پیراهنی را از بالای سرتان بپوشید، چند پیراهن دکمه‌دار نرم و گشاد یا گرمکن زیپ‌دار جلوی سینه آماده کنید. گرمکن‌هایی که جیب داخلی دارند برای قرار دادن یا سنجاق کردن درن‌های جراحی بسیار مناسب‌اند.
  • اگر قرار است بازسازی فلپ عضله شکم (TRAM) یا هرگونه جراحی میکروسکوپی شکمی انجام دهید، ممکن است بخواهید شلوارهای گشاد بدون کمر کشی تهیه کنید، چون کمر کشی می‌تواند به محل بخیه فشار بیاورد. شلوارهای نخی گشاد با دکمه (اسنپ) تهیه کنید که یک یا دو سایز بزرگ‌تر از سایز شما باشند. می‌توانید درن‌های لگنی را در جیب این شلوارها سنجاق یا پنهان کنید.
  • ممکن است خم شدن برای پوشیدن کفش برایتان ناراحت‌کننده باشد. از کفش‌هایی استفاده کنید که بتوان بدون دست زدن پوشید، مانند صندل، کفش لژدار یا کفش‌های پشت باز با کف ضدلغزش.

آماده‌سازی برای بازگشت از بیمارستان:

  • سوار شدن به خودروهای سدان راحت‌تر از خودروهای شاسی‌بلند خواهد بود.
  • بالش‌هایی برای حمایت از پشت و گردن، مخصوصاً اگر مسیر طولانی تا منزل دارید، همراه داشته باشید. می‌توانید یک بالش را هنگام خندیدن، سرفه، عطسه یا بستن کمربند ایمنی روی شکم فشار دهید.

بازسازی پستان معمولاً به‌صورت سرپایی انجام می‌شود، اما ممکن است نیاز به یک شب بستری در بیمارستان داشته باشد. حتماً کسی را برای رساندن شما به خانه پس از جراحی و همراهی در شب اول پس از ترخیص هماهنگ کنید.

در روز جراحی بازسازی پستان چه انتظاری باید داشته باشم؟

برای داشتن انتظارات واقع‌بینانه، حتماً پیش از جراحی با جراح خود مشورت کنید.

  • ممکن است جراحی بازسازی پستان شما در بیمارستان دارای اعتبار، مرکز جراحی سرپایی مستقل، یا اتاق عمل مطب انجام شود.
  • این جراحی‌ها معمولاً بین دو تا شش ساعت طول می‌کشند، اما ممکن است بیشتر هم به طول بیانجامد.
  • جراح داروهایی را برای راحتی شما در طول عمل تجویز خواهد کرد.
  • بیهوشی عمومی در اغلب موارد استفاده می‌شود. در برخی موارد، از بی‌حسی موضعی یا آرام‌بخشی وریدی نیز استفاده می‌شود.
  • برای حفظ ایمنی شما در حین جراحی، از دستگاه‌های مختلف برای کنترل ضربان قلب، فشار خون، نبض و میزان اکسیژن خون استفاده می‌شود.
  • جراح بر اساس برنامه‌ریزی قبلی، جراحی را انجام خواهد داد.
  • پس از جراحی به بخش ریکاوری منتقل می‌شوید تا همچنان تحت نظر باشید.
  • ممکن است احساس خواب‌آلودگی، خستگی، گیجی یا تهوع داشته باشید (که از عوارض رایج بیهوشی است).

احتمالاً پس از یک دوره‌ کوتاه مراقبت، می‌توانید به خانه بازگردید، مگر اینکه شما و جراح پلاستیک تصمیمات دیگری برای دوره اولیه نقاهت گرفته باشید.

پس از دریافت پروتز پستان چه انتظاری باید داشته باشم؟

  • پس از اینکه جراح شما پروتز پستان را قرار داد و در جای خود تنظیم کرد، با استفاده از بخیه، برش‌های جراحی را می‌بندد.
  • بسیاری از جراحان، ناحیه سینه شما را با باند گازی می‌پوشانند یا از سینه‌بند فشاری جراحی برای حمایت و کمک به روند بهبودی استفاده می‌کنند.
  • ممکن است نیاز باشد برای مدت کوتاهی پس از جراحی، لوله‌های درناژ (تخلیه مایعات) در بدن شما باقی بمانند.

دوره بهبودی پس از بازسازی پستان چقدر طول می‌کشد؟

بازسازی مبتنی بر پروتز ساده‌ترین و کم‌دردترین روش با کوتاه‌ترین زمان بهبودی است. به‌طور معمول، بیشتر زنان طی دو تا سه هفته قادر به انجام اکثر فعالیت‌های روزمره خود خواهند بود. روش‌های مبتنی بر فلپ، که شامل جراحی در دو ناحیه بدن هستند، نیازمند تلاش بیشتری بوده و زمان بهبودی آن‌ها بسته به نوع فلپ انجام‌شده، متفاوت است.

جراح به شما اطلاع خواهد داد که چه زمانی می‌توانید به سطح عادی فعالیت و کار خود بازگردید. همچنین جراح دستورالعمل‌های دقیق مراقبت پس از عمل را به شما و مراقب شما ارائه خواهد داد، که شامل اطلاعاتی درباره موارد زیر است:

  • لوله‌های درناژ، در صورت وجود
  • علائم شایعی که ممکن است تجربه کنید؛
  • نشانه‌های احتمالی بروز عوارض

رعایت کامل تمام دستورالعمل‌های مراقبتی که جراح در اختیار شما می‌گذارد، ضروری است. همچنین مهم است بدانید که مدت زمان بهبودی در هر فرد بسیار متفاوت است.

در دوران بهبودی پس از بازسازی پستان چه انتظاری باید داشته باشم؟

جراح شما شما را برای این تجربه آماده خواهد کرد، اما در ادامه چند موردی که ممکن است انتظارشان را داشته باشید، آمده است:

  • ممکن است پس از عمل، هنگام بیدار شدن از بیهوشی، احساس خواب‌آلودگی و خستگی شدید داشته باشید.
  • پس از از بین رفتن اثرات بیهوشی، ممکن است درد، قرمزی و تورم داشته باشید. اگر به داروی مسکن نیاز دارید، حتماً درخواست کنید. به‌طور کلی، اگر درد شما به‌خوبی کنترل شود، روند بهبودی سریع‌تر خواهد بود. اگر درد شدید یا طولانی‌مدت داشتید، با جراح خود تماس بگیرید.
  • ممکن است برای کمک به گردش خون، آستین‌های فشاری روی پاهای شما قرار داده شده باشد.
  • ممکن است از زیر بغل شما لوله‌های درناژ برای کمک به بهبودی خارج شده باشد (و در صورت انجام بازسازی اتولوگ با استفاده از بافت شکم، از ناحیه شکم نیز).
  • بسته به نوع بازسازی انجام‌شده، ممکن است در چند روز اول بیشتر وقت خود را در تخت یا روی صندلی سپری کنید. جراح شما توصیه خواهد کرد که حداقل سه تا چهار بار در روز راه بروید تا گردش خون پاهای شما تحریک شود.
  • ممکن است در هفته اول آن‌قدر خسته باشید که نتوانید حمام کنید. اما اگر جراح شما اجازه دهد و توانایی آن را داشته باشید، می‌توانید حمام کنید. ممکن است نیاز به کمک داشته باشید. باید تمام لوله‌های درناژ را به کمربند ولکرو مخصوص یا گردنبند گازی که ممکن است در بیمارستان به شما داده شده باشد، وصل کنید تا آن‌ها را نگه دارد. داشتن چهارپایه مخصوص حمام می‌تواند مفید باشد تا بتوانید در حمام بنشینید. پس از خارج کردن درن‌ها توسط جراح، حمام کردن بسیار آسان‌تر خواهد شد.
  • در اوایل دوران بهبودی، احتمالاً به‌طور هفتگی توسط جراح ویزیت خواهید شد تا زمانی که تمام درن‌ها برداشته شوند. نمی‌توان در روند خروج درن‌ها عجله کرد. با وجود اینکه درن‌ها ممکن است آزاردهنده باشند، اما برای بهبودی مناسب زخم‌ها ضروری‌اند. به‌طور کلی، زمانی که یک درن در مدت ۲۴ ساعت کمتر از ۲۰ تا ۳۰ میلی‌لیتر ترشح داشته باشد، جراح آن را خارج خواهد کرد. در بیشتر بیماران، برداشتن درن دردناک نیست.
  • در ابتدا، پستان‌های جدید شما ممکن است به دلیل تورم، بزرگ‌تر از حد انتظار به نظر برسند که پس از جراحی طبیعی است. با کاهش تورم، فرم نهایی پستان‌ها طی چند هفته یا ماه شکل خواهد گرفت.
  • جراح به شما تمریناتی را برای انجام در منزل تجویز خواهد کرد تا روند بهبودی شما بهتر شود. در ابتدا ممکن است هنگام حرکت بازوها کمی ناراحتی داشته باشید، اما بسیار مهم است که به استفاده از بازوها ادامه دهید و تمرینات توصیه‌شده را انجام دهید.
  • زمان بازگشت به کار بستگی به نوع کار و نوع جراحی شما دارد. اگر شغل شما شامل کارهای سنگین نیست، ممکن است زودتر بتوانید به محل کار برگردید، اما به خاطر داشته باشید که احتمالاً بیش از حد معمول احساس خستگی خواهید داشت.
  • به‌طور کلی، زمانی می‌توانید رانندگی را از سر بگیرید که دیگر داروی مسکن مصرف نمی‌کنید و قادر هستید دنده و ترمز دستی را کنترل کنید. باید بتوانید در صورت لزوم ترمز اضطراری بگیرید یا سریعاً فرمان را بچرخانید. رانندگی در حالی‌ که داروی مسکن مصرف می‌کنید، در بیشتر ایالت‌ها غیرقانونی است.
  • ممکن است در حین بهبودی، زخم‌های شما خارش داشته باشند، اما نباید آن‌ها را بخارانید. این خارش با بهبود زخم‌ها کاهش خواهد یافت. معمولاً حدود شش هفته طول می‌کشد تا زخم‌ها به اندازه‌ای بهبود یابند که خارش از بین برود. به خاطر داشته باشید که اسکارها (جای زخم) مراحل مختلفی دارند، و فاز التهابی روند ترمیم ممکن است ماه‌ها طول بکشد (در این فاز، برش‌ها صورتی، برافروخته و معمولاً کمی برجسته یا سفت هستند). اسکارهای شما حدود یک سال طول می‌کشد تا به‌طور کامل بالغ شوند، بنابراین صبور باشید و توصیه‌های جراح خود را درباره درمان‌های کاهش اسکار دنبال کنید.

اگر بازسازی پستان با فلپ اتولوگ داشته باشید:

·       جراحی‌هایی که شامل فلپ عضلانی هستند معمولاً نیاز به بستری در بیمارستان دارند و ممکن است فعالیت‌های شما را محدود کنند. پس از جراحی فلپ TRAM، به مدت شش هفته نباید فشار وارد کنید یا چیزی بلند کنید.

  • مدت کوتاهی پس از جراحی، جراح از شما می‌خواهد بازوهای خود را حرکت دهید، اما نه با زور. پرستاران به شما در رفتن به تخت و بیرون آمدن از آن کمک خواهند کرد. بیشتر جراحی‌های بازسازی با گسترش‌دهنده یا پروتز به‌صورت سرپایی انجام می‌شوند. باید در روز جراحی راه بروید تا به گردش خون کمک کرده و خطر تشکیل لخته در پاها را کاهش دهید.
  • مدت بستری شما در بیمارستان به وضعیت عمومی سلامتی، نوع جراحی انجام‌شده و روند بهبود شما بستگی دارد. ممکن است از یک تا شش شب در بیمارستان بستری باشید. جراحی‌های فلپ بسته به نوع آن‌ها و تأمین خون‌رسانی به فلپ، نیاز به بستری دو تا شش شب دارند.
  • جراح شما احتمالاً پس از جراحی بازسازی با فلپ، محل برش‌ها را با پانسمان می‌پوشاند، اما در بازسازی با پروتز ممکن است تنها از چسب پوست یا نوار استفاده کند.
  • جراح ممکن است استفاده از باند کشی یا سینه‌بند نرم را برای کاهش تورم و حمایت از سینه‌ی بازسازی‌شده توصیه کند.
  • ممکن است در مثانه‌ی شما سوند ادراری قرار داده شده باشد که پس از جراحی توسط جراح خارج خواهد شد.
  • ناحیه‌ای که از آن بافت برای بازسازی سینه برداشته شده نیز ممکن است دردناک باشد.
  • ممکن است در ابتدا برخاستن از تخت برای شما دشوار باشد.
  • بیشتر بیماران تا روز دوم یا سوم پس از بازسازی با فلپ، قادر به راه رفتن بدون کمک خواهند بود.
  • پیش از ترخیص از بیمارستان یا مرکز جراحی، اطمینان حاصل کنید که کاملاً از انتظارات آتی آگاه هستید. باید یکی از عزیزان یا نماینده‌ای از جانب بیمار همراه شما باشد تا کمک‌تان کند.

اگر بازسازی پستان با پروتز داشته باشید:

  • ممکن است ناحیه زیربغل شما پس از جراحی کمی درد داشته باشد، اما حرکت دادن بازوها و حفظ دامنه حرکتی شانه‌ها بسیار مهم است. جراح تمریناتی را برای کمک به این روند به شما آموزش خواهد داد.
  • جراح شما را تشویق خواهد کرد که با کمک دیگران از تخت بیرون بیایید؛ شروع زودهنگام به راه رفتن بسیار مهم است تا از تشکیل لخته خون در پاها جلوگیری شود.
  • شما می‌توانید به تنهایی از سرویس بهداشتی استفاده کنید، اما ممکن است در هفته‌ی اول پس از برخی از انواع جراحی‌های بازسازی به کمک نیاز داشته باشید.

نتایج بازسازی پستان چقدر ماندگاری دارند؟

در بازسازی مبتنی بر پروتز، نتایج ماندگاری بالایی دارند؛ اما مهم است بدانید که احتمالاً در طول زمان نیاز به تعویض پروتزها خواهید داشت. باید برای پیگیری‌های منظم با جراح خود قرار ملاقات بگذارید تا زمان مناسب برای تعویض پروتزها مشخص شود.

  • اگر بازسازی فقط روی یک سینه انجام شده باشد، تغییرات آن سینه با سینه طبیعی متفاوت خواهد بود. بافت طبیعی پستان بیشتر دچار افتادگی و کاهش خاصیت کشسانی می‌شود، در حالی که سینه بازسازی‌شده با پروتز کمتر افتاده و ظاهر جوان‌تری را در طول زمان حفظ می‌کند.
  • در صورت انجام ماستکتومی دوطرفه و بازسازی دوطرفه با پروتز، رایج است که سینه‌ها تا دهه هشتم زندگی (هشتاد سالگی) ظاهر برجسته و جوان داشته باشند و دچار افتادگی نشوند.
  • در بازسازی پستان با استفاده از فلپ بافتی، جاذبه بر بافت اثر می‌گذارد، اما این بافت‌ها ممکن است به شکل بافت طبیعی پستان دچار پیری نشوند چون از سایر قسمت‌های بدن آورده شده‌اند.

در بزرگ‌کردن سینه با استفاده از تزریق چربی، نتایج ماندگار هستند، اما ممکن است مقداری از حجم از دست برود و با گذشت زمان افتادگی ایجاد شود.

  • پوست و چربی ناحیه پشت فوقانی یا باسن ضخیم‌تر و فیبروتر هستند و به اندازه بافت پستان دچار افتادگی نمی‌شوند.
  • پوست و چربی ناحیه شکم از نظر ویژگی به بافت پستان شباهت بیشتری دارند و با گذشت زمان تمایل به افتادگی بیشتری دارند. این بافت‌ها «نمی‌دانند» که از ناحیه‌ای دیگر به مکان جدید منتقل شده‌اند، بنابراین واکنش آن‌ها به کاهش وزن ممکن است با بافت طبیعی پستان متفاوت باشد.

اگرچه نتایج هر بیمار منحصربه‌فرد است، مشاهده تصاویر قبل و بعد از بازسازی پستان می‌تواند به شما کمک کند تا تصور بهتری از نتایج موفقیت‌آمیز داشته باشید.

برای دستیابی به زیباترین و ایمن‌ترین نتیجه، بازگشت به مطب جراح پلاستیک زیبایی شما در زمان‌های تعیین‌شده برای ارزیابی‌های پیگیری ضروری است. همچنین هر زمان که متوجه تغییراتی شدید یا سؤالی برایتان پیش آمد، بدون تردید با جراح خود تماس بگیرید.

آیا بعد از بازسازی پستان جای زخم خواهم داشت؟

میزان اسکار (جای زخم) شما به عواملی مانند سن، ژنتیک، نحوه‌ی ترمیم بدن‌تان و چگونگی بخیه‌زدن برش‌ها و بافت‌های زیرین بستگی دارد.

حتی بهترین جراحی‌های بازسازی هم نمی‌توانند جای زخم‌های ماستکتومی را کاملاً از بین ببرند. با این حال، هنگامی که یک جراح پلاستیک زیبایی دارای بورد تخصصی، بازسازی فوری انجام می‌دهد، بیشتر پوست پستان حفظ می‌شود تا بتواند پروتز یا فلپ بافتی را نگه دارد و ممکن است بتواند بسیاری از برش‌های ماستکتومی را در چین زیر پستان یا اطراف آرئول (هاله نوک پستان) پنهان کند. در صورتی که برش‌ها اطراف آرئول ایجاد شده باشند، این جای زخم‌های کوچک با تاتو شدن آرئول پوشانده می‌شوند.

بازسازی با فلپ جای زخمی نسبتاً طولانی در محل برداشت بافت برجای می‌گذارد، اما لباس‌های زیر یا مایو می‌توانند اسکارهای نواحی شکم یا باسن را پنهان کنند. در برخی موارد، برای انجام بازسازی نیاز به برش‌های جانبی یا عمودی از نوک پستان خواهد بود. این اسکارها با گذشت زمان کمتر به چشم می‌آیند، اما هیچ‌گاه به‌طور کامل از بین نمی‌روند.

اگر ماستکتومی بدون بازسازی انجام دهید، جراح بیشتر پوست پستان را از طریق برشی بلند در عرض قفسه سینه برمی‌دارد. اسکار حاصل دائمی خواهد بود. اگر بعداً بازسازی انجام شود، از همین اسکار ماستکتومی برای جراحی استفاده خواهد شد. این اسکار روی پستان بازسازی‌شده باقی می‌ماند، اما به‌مرور رنگ آن کم‌رنگ‌تر می‌شود.

برای مراقبت از اسکارهای خود، آن‌ها را مرطوب نگه دارید، محل زخم را ماساژ دهید و از محصولات مدیریت اسکار برای صاف و مسطح کردن جای زخم استفاده کنید تا کمتر دیده شود. اگر این روش‌ها مؤثر نبودند، ممکن است عمل مجدد برای برداشتن بافت سفت اسکار و بستن مجدد برش (اصلاح جراحی اسکار) به شکل قابل توجهی ظاهر آن را بهبود دهد.

خطرات مرتبط با بازسازی پستان چیست؟

خوشبختانه بروز عوارض جدی پس از بازسازی پستان نادر است. با این حال، گاهی اوقات عوارض خفیفی ایجاد می‌شود. باید در مشاوره‌های خود با جراح پلاستیک زیبایی در مورد خطرات و عوارض احتمالی گفتگو کنید، هم پیش از عمل و هم پس از آن، تا مطمئن شوید روند بهبودی شما به درستی پیش می‌رود.

همه‌ی جراحی‌ها تا حدی با خطر همراه هستند. برخی از عوارض احتمالی تمام جراحی‌ها عبارت‌اند از:

  • واکنش نامطلوب به بیهوشی
  • هماتوم یا سروما (تجمع خون یا مایع زیر پوست که ممکن است نیاز به تخلیه داشته باشد)
  • عفونت و خونریزی
  • تغییر در حس
  • جای زخم
  • واکنش‌های آلرژیک
  • آسیب به ساختارهای زیرین
  • نتایج غیررضایت‌بخش که ممکن است نیاز به جراحی مجدد داشته باشد.

علاوه بر این، خطرات خاص مرتبط با بازسازی پستان عبارت‌اند از:

  • نکروز چربی یا کیست‌های چربی
  • لخته شدن خون در پاها یا ریه‌ها
  • از دست دادن جزئی یا کامل فلپ
  • از بین رفتن حس در محل برداشت یا محل بازسازی
  • عوارض ناحیه‌ی دهنده‌ی بافت (فتق، تأخیر در ترمیم زخم، اسکار نامناسب، سفت شدن پستان، جا‌به‌جایی یا پارگی پروتز)
نکته

پروتزهای پستان مادام‌العمر نیستند و احتمالاً در آینده نیاز به تعویض خواهند داشت. پس از جراحی پروتز، انجام معاینات دوره‌ای با جراح پلاستیک دارای بورد تخصصی ضروری است تا بتوان سلامت و وضعیت پروتز را پایش کرد. پروتزهای سیلیکونی و آب‌نمکی (سالین) دارای ضمانت از سوی تولیدکنندگان خود هستند؛ با این حال، هرچه مدت بیشتری از زمان قرارگیری پروتزها بگذرد، احتمال بروز عوارض نیز بیشتر می‌شود.

پروتزهای سیلیکونی سال‌ها مورد بررسی دقیق قرار گرفته‌اند، اما پس از انجام مطالعات علمی گسترده و دقیق، سازمان FDA استفاده از آن‌ها را در جراحی‌های زیبایی پستان تأیید کرده و هیچ ارتباطی بین پروتزهای سیلیکونی و بیماری‌های بافت همبند، سرطان پستان یا مشکلات باروری نیافته است. علاوه بر این، FDA به سه شرکت اجازه داده تا پروتزهای پستان را تولید و عرضه کنند و این شرکت‌ها همچنان موظف‌اند اطلاعاتی در مورد ایمنی و اثربخشی طولانی‌مدت آن‌ها جمع‌آوری کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی پروتزهای سیلیکونی پستان، می‌توانید به بخش مربوط در سایت FDA مراجعه کنید.

با پیروی از توصیه‌ها و دستورات جراح پلاستیک زیبایی دارای بورد تخصصی، پیش و پس از جراحی، می‌توانید خطرات مرتبط با بازسازی پستان را به حداقل برسانید.

آیا پروتزهای پستان ایمن هستند؟

متخصصان همواره در حال به‌روزرسانی تکنیک‌های جراحی بزرگ‌کردن پستان و بهبود کیفیت پروتزها هستند تا ایمنی و اطمینان این روش‌ها را افزایش دهند. از جراح پلاستیک خود بخواهید اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار دهد تا بتوانید با آگاهی کامل تصمیم‌گیری کنید.

در ژانویه ۲۰۱۶، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) به‌روزرسانی‌ای در مورد اطلاعیه سال ۲۰۱۱ منتشر کرد که در آن به احتمال ارتباط بین پروتزهای پستان و نوعی نادر از لنفوم غیرهوچکینی به نام ALCLاشاره شده بود.

بر اساس اعلام سازمان جهانی بهداشت (WHO)، BI-ALCLسرطان پستان یا بافت پستان نیست، بلکه نوعی لنفوم است، یعنی سرطان سلول‌های ایمنی. زنانی که دارای پروتز پستان هستند ممکن است با احتمال بسیار اندک اما افزایش‌یافته‌ای در معرض ابتلا به ALCL در اطراف پروتز قرار بگیرند.

  • به زنانی که دارای پروتز پستان هستند توصیه می‌شود در صورت مشاهده تورم، تجمع مایع یا تغییرات غیرمنتظره در شکل سینه، حتماً با جراح پلاستیک خود تماس بگیرند.
  • اگر بیمار علائمی مشکوک به BI-ALCL داشته باشد، باید بلافاصله پروتزها برداشته شوند.

لنفوم مرتبط با پروتز پستان (BI-ALCL)بسیار نادر است و اگر رخ دهد، در اکثر بیماران به‌خوبی قابل درمان است. FDA، انجمن جراحان پلاستیک آمریکا (ASPS) و انجمن جراحان زیبایی آمریکا (ASAPS) توصیه می‌کنند که تمام زنان، از جمله افرادی که دارای پروتز هستند، برنامه‌ی مراقبت‌های پزشکی و پیگیری‌های معمول، از جمله ماموگرافی در صورت نیاز، را ادامه دهند.

FDA و مؤسسه‌ی پزشکی ایالات متحده (IOM) تأکید دارند که پروتزهای پستان، سلامت پستان را به خطر نمی‌اندازند و شواهد علمی همچنان نشان می‌دهد که پروتزهای تأییدشده‌ی FDA دارای ایمنی و اثربخشی قابل قبولی هستند.

آیا بیمه، بازسازی پستان را پوشش می‌دهد؟

بر اساس قانونی فدرال در ایالات متحده که در سال ۱۹۹۸ به تصویب رسید، تمام شرکت‌های بیمه موظف‌اند هزینه بازسازی پستان را برای بیمارانی که مبتلا به سرطان پستان هستند، پوشش دهند. اگرچه بازسازی پستان ممکن است جزو مزایای تحت پوشش بیمه شما باشد، اما هزینه‌های متغیری ممکن است وجود داشته باشد که بسته به نوع بیمه، سهم پرداختی شما (copay) و هرگونه هزینه مشارکتی (coinsurance) متفاوت خواهد بود.

در صورتی که بازسازی پستان پس از ماستکتومی پیشگیرانه (prophylactic) انجام شود، این عمل اغلب تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد؛ به‌ویژه اگر بیمار در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان پستان باشد مانند فردی با سابقه خانوادگی قابل توجه از سرطان پستان یا نتیجه مثبت تست ژن BRCA

اما اگر جراحی بازسازی پستان به دلایل دیگری انجام شود، احتمالاً بیمه آن را پوشش نخواهد داد. بسیاری از جراحان گزینه‌های پرداخت اقساطی یا برنامه‌های مالی را برای کمک به مقرون‌به‌صرفه‌تر شدن این عمل ارائه می‌دهند.

هزینه بازسازی پستان چقدر است؟

هزینه بازسازی پستان بسته به جراح، منطقه جغرافیایی و نوع روش جراحی بسیار متفاوت است. همچنین اگر بازسازی فقط برای یک پستان یا هر دو انجام شود، هزینه‌ها تفاوت خواهد داشت.

در ادامه، انواع روش‌های بازسازی پستان از ارزان‌ترین تا گران‌ترین آورده شده‌اند:

  • بازسازی پستان با استفاده از پروتز (کم‌هزینه‌ترین)
  • بازسازی پستان با پروتز به همراه ماتریس پوستی غیرسلولی (Acellular Dermal Matrix)
  • بازسازی پستان با استفاده از بافت طبیعی / جراحی فلپ (پر‌هزینه‌ترین)

 چگونه پزشک متخصص انتخاب کنیم؟

در انجام یک رویه یا پروسیجر زیبایی، چه جراحی و چه غیر جراحی، می‌توان انتخاب صحیح پزشک را مهم‌ترین عامل رضایت و موفقیت از آن پروسیجر زیبایی دانست. گاهی ممکن است ما تمایل به انجام یک رویه زیبایی داشته باشیم و با مراجعه به پزشک متخصص متوجه شویم که اصلاً گزینه مناسبی برای آن روش نیستیم.

احتمالاً در مسیر جستجو و انتخاب پروسیجر مورد نظرمان با نام چند پزشک آشنا خواهیم شد؛ باید اطلاعات مربوط به تخصص آن پزشکانِ محترم را فقط از طریق سامانه جستجوی اعضاء نظام پزشکی  استعلام بگیریم زیرا هنوز هیچ منبع رسمی دیگری در ایران وجود ندارد که به صورت صحیح تخصص‌های دقیق پزشکان محترم در آن ذکر شده باشد.

به یاد داشته باشیم که امن‌ترین محل برای استعلام تخصص درمانگران محترم از همین سامانه است. پروفایل‌های شبکه‌های اجتماعی و عناوین درج شده در آن‌ها، وب‌سایت‌ها و عناوین درج شده در آن‌ها، حتی در وب‌سایت زیست‌لاین و ... منبع جامع و مناسبی برای استعلام تخصص صحیح پزشکان نیستند. به عنوان مثال ممکن است ما در روندِ انتخاب پروسیجر زیباییمان متمایل شویم از فردی که پزشک زیبایی است کمک بگیریم اما زمانی که اطلاعات ایشان را در سازمان نظام پزشکی استعلام بگیریم عنوان دیگری را مشاهده کنیم؛ زیرا هنوز در ایران تخصصی به نام پزشک زیبایی وجود ندارد و عنوان پزشک زیبایی همسو با مدارک دانشگاهی نیست.

پس خواهشمندیم برای استعلام نام پزشک و تخصص ایشان به سامانه جستجوی اعضاء نظام پزشکی مراجعه کنید.

نکته

مطالب این سایت صرفاً جهت اطلاع‌رسانی است و نباید به عنوان جایگزینی برای تشخیص، تجویز یا درمان پزشکی در نظر گرفته شود. برای مشکلات پزشکی، حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید.

اشتراک گذاری:

منابع

موضوعات مرتبط

دیدگاه کاربران