بخیه‌های قابل جذب چه هستند و چه مزایا و معایبی دارند؟

بخیه‌های قابل جذب چه هستند و چه مزایا و معایبی دارند؟ بخیه‌های قابل جذب چه هستند و چه مزایا و معایبی دارند؟
زمان مورد نیاز برای مطالعه: 4 دقیقه

بخیه‌های قابل‌جذب، که با عنوان «بخیه‌های حل‌شونده» نیز شناخته می‌شوند، بخیه‌هایی هستند که به‌طور طبیعی و در روند ترمیم زخم در بدن حل شده و جذب می‌شوند.

همه زخم‌ها با بخیه‌های قابل‌جذب بسته نمی‌شوند. پزشکان معمولاً زخم شما را ارزیابی می‌کنند تا بهترین نوع بخیه را انتخاب کنند.

 بخیه‌های قابل جذب

بخیه‌های قابل‌جذب، بخیه‌هایی هستند که از موادی ساخته شده‌اند که بدن می‌تواند به‌تدریج آن‌ها را جذب کند. این بخیه‌ها از موادی مانند فیبرهایی که سطح روده حیوانات را می‌پوشانند یا پلیمرهای مصنوعی که به‌راحتی در بدن حل می‌شوند ساخته می‌شوند. برخلاف بخیه‌هایی که از نایلون یا ابریشم ساخته شده‌اند، بخیه‌های قابل‌جذب نیازی به کشیدن توسط پزشک ندارند. این ویژگی باعث می‌شود که برای ترمیم زخم‌های داخلی و محل‌های جراحی داخلی مناسب باشند.

مزایای استفاده از بخیه‌های قابل‌جذب چیست؟

بزرگ‌ترین مزیت بخیه‌های قابل‌جذب این است که بدن آن‌ها را با گذشت زمان تجزیه می‌کند. به همین دلیل، این بخیه‌ها برای بستن محل‌های جراحی به‌ویژه بافت‌های داخلی که دسترسی به آن‌ها پس از عمل دشوار است بسیار مناسب هستند. مزیت دیگر این نوع بخیه‌ها، انعطاف‌پذیری بیشتر آن‌ها نسبت به بخیه‌های غیرقابل‌جذب است. به دلیل این انعطاف‌پذیری، پزشکان می‌توانند بخیه را مطابق شکل زخم قرار دهند. این موضوع برای ترمیم زخم‌های نامنظم و محل‌های جراحی اسفنجی مفید است.

معایب استفاده از بخیه‌های قابل‌جذب چیست؟

پزشکان بسته به ترجیح خود و نوع جراحی، از بخیه‌های قابل‌جذب یا غیرقابل‌جذب استفاده می‌کنند. بخیه‌های قابل‌جذب ممکن است به‌دلیل حل شدن تدریجی، دوام کمتری نسبت به بخیه‌های غیرقابل‌جذب داشته باشند. زمانی تصور می‌شد که این نوع بخیه‌ها بیشتر از بخیه‌های غیرقابل‌جذب باعث باز شدن مجدد زخم می‌شوند؛ با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که زخم‌هایی که با بخیه‌های قابل‌جذب بسته شده‌اند، نسبت به بخیه‌های غیرقابل‌جذب کمتر دچار بازشدگی می‌شوند. بدن شما ممکن است نسبت به بخیه‌های قابل‌جذب حساسیت بیشتری نشان دهد، چون آن‌ها را به عنوان یک ماده خارجی تشخیص می‌دهد. این موضوع می‌تواند باعث واکنش و تأخیر در روند ترمیم زخم شود.

 بخیه‌های قابل جذب چقدر طول می‌کشد حل یا جذب شوند؟

مدت زمانی که طول می‌کشد این بخیه‌ها حل شوند، به جنس ماده‌ای بستگی دارد که برای بخیه استفاده شده است. پزشکان جنس بخیه را براساس مدت‌زمان موردنیاز برای ترمیم زخم انتخاب می‌کنند. برای مثال، پس از سزارین ممکن است پزشک بخیه‌ای انتخاب کند که ظرف چند هفته حل شود، اما اگر بخیه برای بستن محل جراحی تعویض مفصل لگن باشد، ممکن است ماده‌ای انتخاب شود که چند ماه زمان لازم داشته باشد تا حل شود.

چگونه باید از بخیه‌های خود مراقبت کنید؟

پزشک براساس نوع بخیه قابل‌جذب، دستورالعمل‌های مشخصی برای مراقبت ارائه می‌دهد. پیروی از این دستورالعمل‌ها ضروری است، زیرا پزشک دقیق‌ترین اطلاعات مربوط به روند بهبود زخم شما را دارد.
با این حال، به‌طور کلی، چند قانون مهم وجود دارد:

ناحیه را خشک نگه دارید.
وقتی بخیه قابل‌جذب خشک باشد، احتمال حل‌شدن زودهنگام یا عفونت در آن کمتر است. باید از حمام کردن طولانی، وان و خیس شدن زیاد اجتناب کنید البته معمولاً ۲۴ ساعت بعد از عمل دوش گرفتن اشکالی ندارد و باید پس از هر شستشو ناحیه را خشک کنید.

به زخم فشار نیاورید.
از آن‌جا که بخیه‌های قابل‌جذب نسبت به انواع دیگر دوام کمتری دارند، باید از فعالیت‌هایی که ممکن است به محل زخم فشار وارد کند دوری کنید تا ترمیم به‌طور کامل انجام شود.

زخم را مرتب بررسی کنید.
اگر متوجه درد، خارش یا بی‌حسی در اطراف بخیه‌ها شدید، ممکن است نشانه عفونت باشد. باید مرتب بخیه‌ها را بررسی کنید تا مطمئن شوید ناحیه از عفونت در امان است.

تعویض پانسمان را به‌طور منظم انجام دهید.
اگر پزشک پانسمان جراحی بر روی بخیه‌ها قرار داده است، باید طبق دستور او پانسمان را تعویض کنید. در روزهای گرم یا زمانی که زیاد عرق می‌کنید، ممکن است لازم باشد پانسمان را زودتر و بیشتر تعویض کنید.

آیا می‌توان بخیه‌های قابل‌جذب را کشید یا برداشت؟

شما هرگز نباید بخیه‌های خود را بردارید، مگر اینکه پزشک به‌طور مستقیم و واضح از شما خواسته باشد.

بخیه‌های حل‌شونده معمولاً نیازی به کشیدن ندارند، زیرا خودبه‌خود حل می‌شوند. برداشتن زودهنگام آن‌ها می‌تواند منجر به موارد زیر شود:

  • باز شدن زخم
  • عفونت
  • افزایش اسکار
  • ترمیم نامطلوب
  • نیاز به مراقبت‌های تکمیلی بیشتر

یکی از دلایلی که برخی افراد زودتر بخیه را دستکاری می‌کنند، خارش محل بخیه است. به‌جای برداشتن بخیه، باید خارش را درمان کرد. برخی راهکارها شامل موارد زیر است:

  • قرار دادن کمپرس سرد
  • مصرف آنتی‌هیستامین بدون نسخه 
  • استفاده از کرم‌های ضدخارش بدون نسخه
  • پوشاندن زخم برای جلوگیری از تحریک

با کنترل خارش و عدم دستکاری بخیه‌ها، به زخم زمان کافی برای ترمیم کامل داده می‌شود و بخیه‌های قابل‌جذب می‌توانند وظیفه خود را به‌درستی انجام دهند.

نکته

مطالب این سایت صرفاً جهت اطلاع‌رسانی است و نباید به عنوان جایگزینی برای تشخیص، تجویز یا درمان پزشکی در نظر گرفته شود. برای مشکلات پزشکی، حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید.

اشتراک گذاری:

منابع

موضوعات مرتبط